۱– لپ تاپ بسیار گران نخرید
بگذارید به چهار یا پنج سال قبل برگردیم. هنگامی که یک لپ تاپ ۱۰۰۰ دلاری تقریبا خوش قیمت محسوب می شد. اما امروزه چنین محصولی در زمره لپ تاپ های گرانقیمت بازار جای می گیرد. تنها محصولات یک شرکت (اپل) هستند که هنوز بیش از روال طبیعی بازار قیمت گذاری می شوند.
پس اگر کسی از شما پرسید «من دنبال یک لپ تاپ برای کارهای معمول مدرسه یا دانشگاه ام می گردم و تنها می خواهم ۱۵۰۰ دلار هزینه کنم» پاسخ این است که لطفا پا را از روی پدال گاز بردار. شما برای این کار تنها به هزینه ای ۷۰۰ تا ۸۰۰ دلاری نیاز دارید، تا یکی از محصولات با اندازه متوسط مرسوم بازار را خریداری کنید.
و مطمئنا با چنین قیمتی شما تنها یک جعبه پلاستیکی ضعیف را صاحب نشده اید. اکنون با این حدود قیمت در بازار می توانید یک لپ تاپ مجهز به پردازنده Core i7 با ضخامت کم و طراحی بدنه ای جذاب پیدا کنید، و احتمالا از درایو 500 گیگابایتی SSD هم بهره می برد. چنین سخت افزاری برای اغلب کاربران کاملا مناسب به نظر می رسد، مگر اینکه شما به دنبال کارهایی چون ویرایش ویدیوهای اچ دی یا بازی های سنگین باشید.
بگذارید داستان را کوتاه کنیم، سال ها است مصرف کنندگان بیش از حد نیازشان و گرانترین لپ تاپ ها را می خرند. البته از دیگر سو دوران بسیار کوتاه نت بوک های ۳۰۰ دلاری هم تقریبا به سر آمده است و ما اکنون می توانیم با انتخاب میانه روها احساس راحتی بیشتری داشته باشیم .
۲- سبک باری هنگام سفر را از خاطر نبرید!
هنگامی با سوال «من چه نوع لپ تاپی باید بخرم؟»روبرو می شوید، اول از همه باید پرسید: چند روز از هفته قصد داری لپ تاپ را با خودت این ور و آن ور ببری؟
پاسخ به این سوال مشخص می کند لپ تاپ انتخابی چه اندازه صفحه ای باید داشته باشد. و به طور کلی تر، اندازه سیستم و وزن آن را معلوم می کند. پیشنهاد برای افرادی که هر روزه در حال سفرهای درون یا برون شهری هستند، یک اولترابوک سبک وزن ۱۳ اینچی (همچون مک بوک ایر) است. شاید گزینه ای که کمتر عمومیت داشته و چندان هم مورد انتخاب نباشد، لپ تاپ های فوق پرتابلی هستند که صفحات 11.6 اینچی دارند.
اگر قرار است دو یا سه روز در هفته لپ تاپ را با خودتان همراه داشته باشید، شاید یک لپ تاپ استاندارد ۱۳ اینچی انتخاب مناسبی باشد. میان اندازه های معمول تر همچون لپ تاپ های ۱۵ اینچی که احتمالا اکنون روی میز شما هستند، واقعا برای کول کردن بیشتر از یک بار در هفته مناسب نیستند.
نهایتا، اگر فکر می کنید که هیچ گاه لازم نیست لپ تاپ را همراه تان جابجا کنید، یا اینکه واقعا به ندرت به این کار نیاز پیدا می کنید، شاید بتوان یک ۱۷ اینچی پاگُنده یا بزرگتر را جایگزین خوبی برای کامپیوتر رومیزی تان دانست. البته این نکته را هم فراموش نکنید که این لپ تاپ های غول آسا چندان طاقت دوری از پریز برق را نداشته و سریعا خاموش می شوند.
۳- طراحی، پادشاهی می کند
با مقایسه انواع و اقسام بنچ مارک ها و تست های سخت افزاری لپ تاپ، در نهایت می توان به این نتیجه رسید که اغلب آنها در زیر پوشش زیبای خود، سیستم های تقریبا یکسانی دارند. جالب است بدانید اغلب لپ تاپ های بازار تقریبا از یک دریاچه ماهی های شان را صید می کنند و از سخت افزارهای (سی پی یو، هارد دیسک، کارت گرافیک، رم و… ) تولیدی کارخانه های مشابهی بهره می برند.
و اینجا است که طراحی خودش را نشان می دهد. حال که اغلب لپ تاپ ها در یک کلاس کاری و با اجزاء مشابهی تولید می شوند و تقریبا کارایی همانندی دارند، پس این نوع احساس و بینش شما نسبت به هر کدام است که باعث می شود یک مدل را نسبت به دیگری ترجیح دهید.
به لپ تاپ به عنوان یک بخش الحاقی کاملا بصری به شخصیت تان نگاه کنید. احتمالا آن را تمام روز یا تمام مکان هایی که می روید، با خودتان حمل می کنید. از طریق آن ایمیل های تان را ارسال می کنید. اسناد و عکس های شخصی تان را روی آن ذخیره می کنید. و از آن برای ارتباط با دیگران در شبکه های اجتماعی بهره می برید.